Akumulacja pierwotna kapitału

Akumulacja pierwotna kapitału jest procesem, który stał się podstawą ukształtowania się kapitalistycznego systemu produkcji. Według Karola Marksa stanowi przebieg oddzielania wytwórcy od środków wytwarzania.

Akumulacja pierwotna kapitału ma na celu stałe zwiększanie możliwości wytwórczych. Związane są z nią następujące procesy: wywłaszczenie chłopów z ziemi, gromadzenie kapitałów w handlu, eksploatacja bogactw kolonii zdobytych w wyniku odkryć geograficznych, ekspansja Europejczyków na inne kontynenty, polityka protekcjonizmu państwowego i formowanie się rynku pracy najemnej.

W zachodniej Europie okres akumulacji pierwotnej trwał w okresie od XVI-XVIII w., w Europie wschodniej od XVII-XIX w.